It’s Pure Joy sa Kabila ng Kalungkutan

Masaya ako ngayon, kahit depressed, masaya ako. Ano kaya iyon ano? Ang contradicting ng statement, parang sira ulo ang nagsasalita. Well, masaya lang ako, dahil di ko naman inaasahan, sa mga pagkakataong kailangan ko pala ng taga-lift up eh darating na lang siya, sa di inaasahang pagkakataon at paraan.

I’ve said a few weeks ago na iba ang pakiramdam ko, and that’s it, I was feeling depressed talaga. After some time, it seems my depression is about to subside when another circumstance happened, and I’m sure that it makes me feel sad again. Pero this time, unlike nung naunang wave ng kalungkutan ko, I am trying, or forcing myself to be happy, dahil yun ang kailangan kong gawin sa pagkakataong ito. Ang hirap kasing mag-isa na dalhin mo mga problema mo, pagkatapos, isasama mo pa ang problema ng iba. Kahit ayaw kong intindihin, di naman matanggihan ng sistema ko na huwag isipin at maki-solve sa problema ng iba (yan kasi ang proactive haha).

Lahat tayo ay may kanya-kanyang problema, pero siguro nga, kapag sa kabila ng problema mo, ay nagiging encouragement ka sa iba, di mo aasahan na darating na lang ang mag-eencourage naman sa iyo. God is so good talaga, and His love endures forever (parang kanta lang eh). And yeah! Damang dama ko talaga na mahal ako ni PJ, kahit pa malimit akong pasaway. Kahit may time na na-overlook ko na ang pag-serve sa kanya dahil kay SG, gagamitin pa pala niya ang naging kaadikan ko para makilala ang mga taong may compassion sa iba.

Paano ko ba sasabihin, kahit kanina nasabi ko na, thank you BR, alam mo na kung sino ka. If may taong nilagay ni God sa daanan ko para i-uplift ang spirit, ako naman ang nilagay niya sa daanan mo para ganun din ang gawin mo sa akin. Totoo talaga ang give-and-take principle. Kapag may nawala, may pumapalit, kapag may binigay ka, may ibinabalik si Lord kahit di mo hingin. Thank you for being a blessing, kahit minsan sa mga course ng pag-uusap natin, feeling ko ay naglolokahan lang tayo, pero hindi pala. Ooops, baka naman isipin ni BR di totoo mga sinabi ko, well, i mean it all naman. Dinadaan ko na lang talaga sa masayang usapan (kuno). Pero sabi ko nga, the heart never lies. Ika nga, sometimes, SMILE is only the best disguise.

Ngunit sa kabila ng kalungkutan talaga, I consider these things pure joy. Anong nga yung tinutukoy ko sa “these things”? Iyon yung bumping into the crossroad and met people like you. Its my joy to help lift other’s spirit despite my solitude, and its more joy to have someone who for just a day or two, ka-prayer partner mo na, cares for you and so do learn to love you (sabi kasi niya). I love you too my friends. You are a treasure that God fill in to the empty chest of my heart. Even if you seem invisible, there’s really more beyond what our eyes can see.

I was very glad, kahit nagde-devotion na ako everyday, ngayon may nagbibigay naman sa akin ng bible verses to remind me to be happy. hehe (sasabihin ko pa ba ito sa iyo? binasa mo na eh) And today nga, she gave James 1:2 sa akin, as usual, swak na naman, as in bull’s eye! haha Mabuti na lang binigay niya ito, may naisulat tuloy ako dito sa blog. 🙂

Consider it pure joy, my brothers, whenever you face trials of many kinds… – James 1:2