PSD

PSD – Protein-S Deficiency

Kung bakit sa dinami-dami ng tao sa mundo…ako pa talaga ang isa sa mapalad na napagpa-unlakan para magtamo ng ganitong kalagayan. Isa kasi itong kondisyon ng kalusugan kung saan ang dugo ay kulang sa elementong tinatawag na “protein-s”. Ang “protein-s” ay ang nagsisilbing taga-balanse upang hindi tuluyang mamuo o mag-coagulate ang ating dugo. Sa pagkakataong mawala ito o magkulang ito, maaaring magkaroon tayo ng internal blood clotting na siyang peligro sa normal na daloy ng dugo sa ating mga ugat.

At puro dugo talaga ang sinasabi ko.

Workaholic

Workaholic….

Yan….ganyan ko I-describe ang sarili ko ngayon. Hindi kasi inaasahan, biglang nagpasiya ang aming kumpanya na mag-reorg at kaakibat nito ay magbawas ng tao. Pero hindi lang basta empleyado ang pinaalis nila…ito ang mga empleyadong may mataas na katungkulan gaya ng bise-presidente ng aming dibisyon. Nakakalungkot man, kailangang mag-move on at tanggapin ang mga pagbabago. Kasabay ng mga pagbabagong ito ay ang pag-downsize ng aming grupo…kung dati ay 3 kaming taga-plano ng mga materyales, ngayon ang 2 na lang kaming sumasalo ng lahat ng trabaho.

Tunay na nakakapanibago…

Black & White Christmas

1…2…3…

Ikatlong Pasko ko na dito sa bansa ng mga iyelo, pero hindi ko pa din maramdaman ang kakaibang sayang nararamdaman ko tulad ng Pasko sa Pilipinas. Ito ang totoong White Christmas…hindi “puti” ang kulay dahil may kalungkutan sa paligid. Ang masaya sanang pagdiriwang dahil kaarawan ni PJ ay nababahiran ng mga pansariling intensiyon. Matapos magsimula ng kaguluhan, sa iyo pa ibabaling ang paninisi kung bakit naging magulo ang sitwasyon?

It was my birthday the other day…nagpapasalamat ako kay Lord dahil lahat ng kailangan ko ay mayroon na ako, maski ang hindi ko kailangan ay ibinibigay. Ngunit kinukulang naman ako ngayon ng tunay na kasiyahan dahil sa mga tao sa paligid ko. Malimit kong naiisip sa mga panahong ito na lumayo na lang at mamuhay ng sa sarili ko. Pero no man is an island ika nga…

Katulad ng kulay ng niyebe, ang Pasko dito ay puti….na sa kabila ay nababalutan ng dilim ng kalungkutan…

Namatay na si Albert!

Habang ako’y nagmumuni-muni kanina at inaalala ang mga kakesohan ko sa Maynila noon, nag-ring ang telepono at isang nakakabiglang balita ang natanggap namin. Si Albert ay namatay na! gash! huhu…kawawa naman…pero ok lang, dahil nung nandun pa kami sa bahay nila, ayaw naman akong pansinin nun.

Si Albert ay ang

Another Day in the Jobless World…Ano na kasunod?

Ayan, matapos kong lumabas sa ospital, eto at kumekembot na ulit sa blog…ano pa nga ba? Nakaka-bore dito sa bahay…walang magawa, wala ka namang trabaho dito….

Isang araw na naman na walang trabaho, namnamin dahil kapag balik opisina na eh ayan na naman ang isang tambak na gagawin (parang may ginagawa daw ako hehe)….pano na kaya kung tuluyan na akong mawalan ng trabaho?

Noong Miyerkules, tinawagan ko si Ma.Lui para makisuyong ikuha ako ng Philhealth Claim Form para naman wala na akong bayaran sa hospital bill ko….nang naibulalas niya ang isang inaasahang balita na matagal nang bulong-bulungan sa opisina…..at yeS! yun at totoo nga! magsasara na ang kumpanya namin! Wahahaha!

Ano ba?! Baliw ba ako? Parang sobrang saya ko pa…ang totoo…wala lang, masaya ako kasi di naman ako affected, kasi malapit na din akong mag-resign, pero nakakalungkot para sa mahigit 3000 pang empleyado…pano na ung mga may edad na…mabuti na lang at maganda daw ang separation package na ino-offer…hmmm….iniisip ko tuloy kung magre-resign ako o hintayin ko na lang yung offer…hehe…pero kahit malaki pa ang separation package na ibigay, di naman panghabangbuhay na maisasantabi mo iyun…bagkus, ito’y mauubos at mawawala ng tuluyan…pagkatapos…ano na kasunod? Eh wala ka ngang trabaho di ba? Kung nasa retiring age ka na, pwede kang magnegosyo, pero sa estado ng Pilipinas ngayon, napakahirap magnegosyo kaya…ewan ko lang din, bigyan niyo nga ako ng ideya para makapag-negosyo na lang din…hmmm

Makabagong Bersyon ng “Without You” ni Mariah Carey

Kung nanonood ka ng American Idol, meron ding version ito sa Bulgaria, ang Music Idol. At kamakailan lang, isang auditioner ang umawit ng isang nakakapagpabagabag at makabagong bersyon ng “Without You” ni Mariah Carey.

Tandaan, ito ay in ENGLISH ha! 😀

It’s Pure Joy sa Kabila ng Kalungkutan

Masaya ako ngayon, kahit depressed, masaya ako. Ano kaya iyon ano? Ang contradicting ng statement, parang sira ulo ang nagsasalita. Well, masaya lang ako, dahil di ko naman inaasahan, sa mga pagkakataong kailangan ko pala ng taga-lift up eh darating na lang siya, sa di inaasahang pagkakataon at paraan.

I’ve said a few weeks ago na iba ang pakiramdam ko, and that’s it, I was feeling depressed talaga. After some time, it seems my depression is about to subside when another circumstance happened, and I’m sure that it makes me feel sad again. Pero this time, unlike nung naunang wave ng kalungkutan ko, I am trying, or forcing myself to be happy, dahil yun ang kailangan kong gawin sa pagkakataong ito. Ang hirap kasing mag-isa na dalhin mo mga problema mo, pagkatapos, isasama mo pa ang problema ng iba. Kahit ayaw kong intindihin, di naman matanggihan ng sistema ko na huwag isipin at maki-solve sa problema ng iba (yan kasi ang proactive haha).

Protektado: Panibagong Depression…

Ang nilalamang ito ay protektado ng password. Upang tingnan ito, mangyaring ilagay ang iyong password sa ibaba:

Hudyat:

Vedioke Adek!

Hay…pasensiya na kayo, nawiwili ako masyado magsulat ngayon, na-miss kasi ni Mousmous ang magkwento, ang dami kasing trabaho….halos araw-araw akong napupuyat dahil sa nag-uuwi pa ako ng trabaho sa bahay, di naman ako binabayaran dito 😦

Pero ok lang naman yun, isang kaadikan sa trabaho? Sa palagay ko’y hindi, pero tsaka ko na lang ikukwento kung bakit ko nasabi. 😀

—

Kanina kasi, nasa kasarapan pa ako ng aking pagtulog nang bigla akong naalimpungatan dahil sa isang nakakatoreteng ingay! Ano kamo, tunog lang naman ng videoke machine ng aming kapitbahay!

Pampalakas yata nila sa umaga habang nag-eehersisyo, dahil ang tugtog ba naman eh ang melody ng “Totoy Bibo” ni Vhong Navarro. Di ko naman masyado gusto pakinggan ang mga ika-nga’y “novelty song” kaya ako’y natorete at di nakatiis na bumangon na. Mabuti na lang at wala pang kumakanta sa mga oras na yun. Inasam kong tumigil na sana ang tunog na nanggagaling duon, subali’t naramdaman kong ako’y mabibigo…kaya naman binuksan ko ang radyo at ako’y nagpatugtog din ng malakas!

Siyempre, sinabayan ko ang lakas ng videoke machine dahilan sa mga sandaling yun, ayan na ang Vedioke Adek! hehe

Una kong pinatugtog ang peborit ni nanay, ang Bee Gees song…”Staying Alive…staying alive…ha! ha! ha!”

Nagtagumpay naman ako sa aking layunin na hindi marinig ang mga awitin ng Vedioke Adek na talaga namang swak na swak ang pagiging sintunado at sablay sa bigkas ng mga wika sa awitin! (akalain nyong may binabasa na sablay pa din ang bigkas! wahaha)

Natapos akong magluto at ilang sandali pa’y kumain na kami ng tanghalian…salamat at tumigil na din si Adek, Wowowee na kasi! wheheeh (si Adek eh ang babaeng kapitbahay namin, di ko siya kilala pero talagang ayaw niya paawat sa kakakanta kahit sobrang sakit sa tenga!)

Sa mga sandaling inumpisahan ko ang pagsusulat dito, siya’y muling umariba sa pagkanta, kaya naisip kong ibahagi kung paano siya kumanta….eto ang mga sinambit nya habang kumakanta:

Mirror Mirror ng M2M

“Meror meror hanging on the wall….” – kumusta  naman ang meror!

Laklak ng Teeth

“Lola pahingi ng pambili ng toma…Oh diyos ko!!! nahihiiyeloooo na akooo…Pero ngayon (wala pa ang nota)…pero ngayon ako’y matanda na….O di….kase laklak…maghapon…magdamag” – dito nahilo din ako

Making Love Out of Nothing At All ng Air Supply

“I know just how to..uhmmmuhmmm…” tapos pinalitan ang kanta…wehehe di kinaya…

Kahit Maputi na ang Buhok Ko ni Rico Jay Puno

“nagtatanowng lang sa’yo…” “darating ang araw…ang hiyong buhok ay puputi na rin…” “kahit maputi na hanggggggg………..buhowk kow……………….” – sana mamuti na buhok nya kakakanta….huhu…kapampangan kaya siya???

Baliw na Puso ni (di ko alam sino kumanta)

“Hindi pa rin…malilimot ang ‘sang katolad mo…ohhh…bakit kaya hindi magawa kahit pilitin kowww hanggang saan ang damdamin kong ito? mahal pa rin kitaaaaaaaaaahhh!!!!” – eto nag-uumapaw ang damdamin niya wahaha

Hiram ni Zsazsa Padilla

“Di ba????!!!! Akohoyyy tao lang nanadadarang at natotokso rennn…..” – haha ang theme song ng Palimos ng Barya este Palimos ng Pag-ibig! 😛

“Ellen!!! Sasapukin kita!”

Sino kamo si Ellen??? Aba’y hindi ko din siya kilala…kaya ko naman naibahagi sa inyo ang pangyayaring ito eh dahilan sa…habang nanahimik akong nagsusulat kanina lang, aba’y may isang batang biglang sumigaw. Kapitbahay yata namin siya, at sinabing…

“Ellen!!!!!!!!!!!Ellen!!!!!!!!!!!Ellen!!!!!!!!!!!!!Sasapukin kita!!!!!”

 Kumusta naman di ba? Medyo nagulantang lang kasi ako, dahil habang abala ako sa pagbabasa ng mga balitang seryoso, at ang kapatid ko naman ay abala sa kanyang pag-aaral, sa gitna ng katahimikan at pagmumuni-muni ng nanay ko…biglang may isang batang paslit na sisigaw ng ganyan! Sino kaya si Ellen??? Di ko siya kilala kasi di naman ako nangangapitbahay dito sa amin. wehehe

 Inakala ko pa ngang ako, kasi kung minsan, katunog ng “Ellen” ang tawag sa akin dito sa bahay…wehehe…kumusta naman kasi talaga si Ellen at bakit siya sasapukin ng batang paslit? Babae nga pala ang batang sumigaw, akalain mo yun, seryoso siya sa pagtawag kay Ellen…ayoko namang lumabas at usisain ang nangyayari sa kanila at baka ako naman ang sapukin ng batang paslit! Takot akuuu!

—-

Pinapakinggan ko na lang ngayon si Sarah at ang kanyang hanggang langit na pag-birit sa ASAP noong isang Linggo bago ang nakaraang Linggo. (gets ba kaboks? :P)

Medyo naaliw lang ako sa mga nanoonood sa studio dahil dinig na dinig sa TV ang kanilang mga nanggigigil na pagsigaw ng “Rachellllllllleeee!!!” o di kaya naman eh “We love you Sarah!!!!!!!” o di kaya naman eh “Shereeeeeeeeeeennnnnn!!!”.

Naalala ko tuloy ang pagsigaw ng isang manonood din sa studio na, “Ano ba talaga??? SHERYN o SHEREN!!!!!” wehehehe!